Term: Interfejs człowiek-maszyna [H2M]
(ang. Human-to-Machine)
Określenie opisujące rodzaj komunikacji, między innymi w systemach Internetu Rzeczy IoT (ang. Internet of Things), między użytkownikami a urządzeniami przy użyciu dowolnego kanału komunikacyjnego, w tym przewodowego i bezprzewodowego.
Komunikacja między człowiekiem a maszyną jest bardzo ważnym etapem rozwoju Internetu Rzeczy między innymi ze względu na główną rolę człowieka w podejmowaniu decyzji oraz inicjowaniu działań w tych systemach, określanego jako „prime mover”. Chociaż podstawowa koncepcja gromadzenia i udostępniania danych przez Internet pozostaje taka sama w przypadku komunikacji H2M, źródło, z którego dane są gromadzone, ma znaczenie. Bardzo prostym przykładem może być osoba z wszczepionym chipem do monitorowania tętna. Ten chip automatycznie zbiera informacje i ostrzega lekarzy na ich smartfonach, gdy tętno jest nieprawidłowe. Jednym z poważnych wyzwań w komunikacji Człowiek-Maszyna, podobnie jak w systemach tradycyjnego Internetu, jest silne uwierzytelnienie użytkownika pozwalające na zidentyfikowanie go jako osoby, która rzeczywiście posiada uprawnienia do wydawania poleceń w systemach IoT. Dziś większość systemów uwierzytelnienia używa nazw użytkownika oraz haseł, a jako drugiego czynnika np. SMS’ów, które nie są uważane za mocne zabezpieczenia.