Postępy
0% ukończone

Wdrożenie wizji Europejskiego Zielonego Ładujako wizji gospodarki neutralnej klimatycznie, zostało nakreślone w komunikacie Czysta planeta dla wszystkich i ma sięopierać na 7 strategicznych elementach:

  • pierwszym z nich jest efektywność energetyczna;
  • drugim wykorzystanie odnawialnych źródeł energii;
  • trzecim – czysta mobilność;
  • czwartym elementem strategii jest konkurencyjny przemysł i gospodarka obiegu zamkniętego;
  • kolejne elementy to: rozwój infrastruktury i wzajemnych połączeń między państwami;
  • rozwój bio-gospodarki i pochłaniaczy CO2;
  • oraz wychwytywanie i składowanie CO2.

Zielony Ład,jako kolejne narzędzie realizacji postanowień UE, wyznacza cel redukcji emisji CO2 o co najmniej 55% do 2030 r. izapowiada rewizję polityki przemysłowej UE, podkreślając zapotrzebowanie na „przedsiębiorstwa-pionierów”, które do 2030 roku opracują pierwsze komercyjne zastosowania przełomowych technologii w kluczowych obszarach obejmujących:

  • czysty wodór, np. w zakresie bez-emisyjnej produkcji stali,
  • ogniwa paliwowe i paliwa alternatywne;
  • magazynowanie energii oraz
  • wychwytywanie, składowanie i utylizację dwutlenku węgla.

Zielony Ładwskazuje również technologie cyfrowe, digitalizację, recykling, renowację budynków, transport multimodalny i zrównoważoną żywność jako istotne narzędzia realizacji jego celów.

Zielony Ład przełoży się na wzrost kosztów ponoszonych przez przedsiębiorstwa i konsumentów. Jednocześnie zmniejszy się rentowność produkcji przemysłowej w przypadku podmiotów wykorzystujących paliwa kopalne, zobowiązanych do zakupu uprawnień do emisji, takimi jak na przykład: produkcja cementu, aluminium, hutnictwo stali i inne kluczowe dla gospodarki sektory.

Należy pamiętać też o implementacji „Taksonomii zielonych inwestycji”, stanowiącej wskazówkę dla banków i inwestorów, by przeznaczać środki finansowe na projekty zgodne z celem neutralności klimatycznej. Taksonomia stanowi wykaz działalności oraz ich parametrów, jakie mogą zostać uznane za zrównoważone środowiskowo. Tylko po spełnieniu określonych norm, na przykład w zakresie emisji CO emitenci instrumentów finansowych będą mogli je reklamować jako zielone. Przedsiębiorcy niepodejmujący działań na rzecz klimatu narażeni będą na brak możliwości uzyskania finansowania ze źródeł unijnych, źródeł zewnętrznych, niekorzystny PR, a nawet bojkot konsumencki.

CRIDO | BLOG | Europejski Zielony Ład – geneza, wprowadzenie i planowane rezultaty

https://www2.deloitte.com/content/dam/Deloitte/pl/Documents/Prezentacje-webinary/pl_webinar_07_10_2021_Taksonomia_nowe_obowiazki_i_praktyczne_podejscie_do_circular_economy.pdf

W przypadku mniejszych podmiotów warto rozważać drobniejsze inwestycje, zgodnie z zasadą „myśl na małą skalę” (think small first), starając się ograniczać zużycie energii elektrycznej, paliw i innych wykorzystywanych lub produkowanych zasobów. Warto również myśleć o zagospodarowaniu i recyklingu odpadów. Rodzaj i zakres zasobów, które chcemy ograniczyć, ponownie wykorzystać i/lub odzyskać, zależy wyłącznie od profilu naszej działalności. www.3xsrodowisko.pl/uploads/media/Podrecznik_ekologiczny.pdf.

Dobre praktyki małych firm rzemieślniczych w zakresie oszczędnego korzystania z zasobów, można znaleźć w opisie dobrych praktyk opracowanych w ramach projektu LIFE+ pod nazwą 3 razy środowisko. Są to między innymi: ograniczenie zużycia energii elektrycznej poprzez zmniejszenie ubytków sprężonego powietrza w zakładzie mechaniki pojazdowej lub poprzez odzysk ciepła z agregatów chłodniczych w piekarniach. Warto również zapoznać się z kalkulatorem oszczędności dostępnym na stronie projektu „3 razy środowisko” – mimo iż został opracowany kilka lat temu, powinien jednak nadal przemawiać do wyobraźni.

Dobre praktyki w zakresie oszczędzania zasobów wcale nie muszą z definicji być kosztochłonne. Wręcz przeciwnie, wiele zależy od naszej inicjatywy i kreatywności. Przykładem wartym przedstawienia jest sposób na ograniczenie zużycia drewna w produkcji krzeseł. Eksperci znaleźli sposób na oszczędności rzędu 25-30% tylko poprzez zastosowanie zmniejszonych przekrojów poprzecznych mebli szkieletowych lub oszczędność tworzyw dzięki zastosowaniu programów komputerowych optymalizujących rozkrój.

Skip to content