Jeśli otrzymujemy wskazówki co do oceny modelu biznesowego albo kierunków transformacji modelu, to warto dokonać oceny takiej propozycji używając analizy SWOT całego modelu i poszczególnych jego składowych. Szczegółowy algorytm oceny znaleźć można w książce Tworzenie modeli biznesowych. Można także użyć do oceny modelu NICE (od angielskich słów Novelty, Lock-In, Complementarities i Efficiency), który ocenia pozytywnie model biznesowy lub kierunek jego zmian, jeśli spełnia on cztery kryteria:
- nowości (ang. Novelty – zdolność odnowienia firmy);
- stawianych barier (ang. lock-In – zdolność budowania lojalności klientów, koszt zmiany dostawcy);
- komplementarności (ang. complementarities – jak bardzo linie produktów i usług różnią się nawzajem; czy klient kupujący oferowany produkt kupi też inny);
- wydajności (ang. Efficiency – odnosi się do kosztów poszukiwania klientów, przesyłu informacji, ekonomii skali itp.).
Kolejne wskazówki dotyczące oceny pomysłów, raportów i wniosków z raportów oraz samych modeli odnoszą się do dostosowania cyfrowego modelu biznesowego do wizji i strategii firmy.
Im bardziej pomysły i propozycje transformacji są odległe od dotychczasowej oferty, tym bardziej może to zapobiegać kryzysom i negatywnym skutkom pogorszenia koniunktury dzięki dywersyfikacji i rozwojowi nowych rynków oraz kanałów sprzedaży. Z drugiej strony im bardziej pomysł jest oddalony od podstawowej działalności, tym bardziej jest ryzykowny – jako że przedsiębiorstwo dysponuje niewielkim doświadczeniem w nowym obszarze lub nie ma go wcale.
Kolejną przesłanką wyboru jest horyzont czasowy – czy model biznesowy ma wspierać cele długoterminowe czy zapewnić szybkie sukcesy (tzw. quick wins).
Oprócz wyżej wymienionych kryteriów dotyczących strategii i dopasowania do profilu firmy, jako podstawa do oceny pomysłów mogą również posłużyć wymiary modelu biznesowego, czyli KTO, CO, JAK i DLACZEGO.
Ważnymi kryteriami wymiaru KTO są na przykład: wzrost rynku, znaczenie problemu lub potrzeby klienta, albo strategiczne znaczenie docelowego segmentu klientów dla firmy.
Kryteria oceny wymiaru CO oprócz wartości dodanej jako takiej obejmują takie aspekty, jak skalowanie i dalszy potencjał rozwoju oferowanych produktów czy usług.
Z kolei dojrzałość zastosowanej technologii, istniejące efekty synergii oraz własny udział klienta w generowaniu wartości są kryteriami wymiaru JAK.
Wreszcie, gotowość klienta do zapłaty oraz inwestycje niezbędne do wprowadzenia pomysłu na rynek są kryteriami wymiaru DLACZEGO.