Przed wytypowaniem obszarów audytu należy określić stopień innowacji w przedsiębiorstwie. Pozwoli to na określenie potrzeby innowacji, również w zakresie zaawansowanych technologii obróbkowych. Poniżej wskazano kryteria innowacyjności, ograniczone do tych, które mogą mieć związek z innowacyjnymi technologiami produkcyjnymi/wytwórczymi.
- Wybrane podejścia do pomiaru innowacyjności to: liczba nowych produktów jako wskaźnik sukcesu innowacji produktowych;
- efekty sukcesu strategicznego, w ramach którego całokształt działań firmy jest w jakiś sposób poprawiany, a przynajmniej część z tych korzyści może zostać przypisana bezpośrednio lub pośrednio innowacji, np. wzrost przychodów lub udziału w rynku, zwiększona zyskowność itp.
Bardziej specyficzne efekty innowacyjności to:
- liczba nowych produktów wprowadzonych w ostatnich trzech latach;
- procentowa wielkość sprzedaży i/lub osiągniętych z niej zysków (nowe produkty);
- czas wejścia na rynek (porównywany z normami w danej gałęzi przemysłu);
- koszt produktu w porównaniu z obecnymi trendami w danym sektorze;
- jakość w porównaniu z tendencjami w danym sektorze;
- możliwości produkcyjne w danym sektorze;
- roboczogodziny przypadające na nowy produkt;
- średni czas potrzebny na cały proces innowacyjny.
Inne stosowane miary innowacyjności przedsiębiorstw:
- liczba wprowadzanych innowacji;
- rodzaje innowacji;
- innowacje zamierzone;
- długość cykli prac badawczych i wdrożeniowych;
- wysokość wydatków na zakupy B+R;
- wartość sprzedaży nowych wyrobów na jednego zatrudnionego.
Najczęściej spotykane kryteria podziału mierników innowacyjności to:
- potencjał innowacyjny;
- proces innowacyjny;
- efekty procesów innowacyjnych.
Przed przygotowaniem transformacji należy przygotować syntetyczną Strategię Technologiczną. Pomocne może być znalezienie odpowiedzi na osiem pytań:
- Jakie mają być zakres i częstotliwość przedsięwzięć technicznych i w jakim czasie mogą być one prowadzone?
- Czy programowane zmiany w dominującej mierze odnosić się będą do innowacji produktowych czy procesowych, czy też do obu jednocześnie?
- Jaki ma być poziom wyprzedzania innowacji, czyli poziom nowoczesności i oryginalności rozpatrywany na tle kryteriów światowych lub krajowych? Czy przedsiębiorstwo ma być innowatorem-pionierem, czy przyjmować postawę „naśladowania” (powielania), która polega na dostosowywaniu się do nowych technologii, nowych produktów (patenty, licencje itd.)?
- Jakie mają być podstawowe źródła innowacji (własne, pozyskane z otoczenia)?
- Jaki jest możliwy i ekonomicznie uzasadniony poziom nakładów inwestycyjnych na poszczególne innowacje? Jakie są źródła finansowania (wewnętrzne, zewnętrzne)?
- W jakiej skali utrzymywać własne zdolności badawcze? Jakie mają być relacje nakładów kierowanych na badania podstawowe, stosowane i prace rozwojowe?
- Jakie będą konsekwencje innowacji i transferu technologii dla organizacji służb B+R, zarządzania produkcją, systemu zaopatrzenia i komercjalizacji?
- W jaki sposób przedsiębiorstwo będzie chronić swoją własność z zakresu wynalazczości i własność intelektualną oraz dążyć do upowszechnienia innowacji?
Z powyższej strategii technologicznej wynikać będą wskazania do wprowadzenie innowacji w postaci zaawansowanych technologii wytwarzania / technologii obróbkowych.
Potencjalnymi obiektami transformacji w przedsiębiorstwie będą:
- park maszynowy;
- pogrupowanie obrabiarek w gniazda, linie i wydziały realizujące określoną strategię produkcji (np. elastyczne czy autonomiczne systemy produkcyjne);
- procesy technologiczne i sposób ich harmonogramowania;
- narzędzia;
- oprzyrządowanie;
- systemy transportowe;
- systemy magazynowania;
- infrastruktura informatyczna przygotowania technologii;
- kwalifikacje kadry technologów i kadry zarządzającej.