Term: Innowacje społeczne

Innowacyjność w obszarze gospodarki stała się nieodzowną cechą w XXI wieku. Jednakże coraz częściej innowacje zaczynają mieć wymiar społeczny, przede wszystkim z uwagi na fakt, że dotychczasowe mechanizmy rozwiązywania problemów społecznych nie przynoszą zadawalających rezultatów. Kluczowymi wyzwaniami w obszarze społecznym są: wzrost rozwarstwienia dochodów; asymetria czerpania korzyści z postępu, wykluczanie społeczne, starzenie się społeczeństwa; niedostosowanie kompetencji do potrzeb rynku pracy w kontekście braku powszechności kształcenia ustawicznego, czy też zmian klimatycznych i rosnącego zanieczyszczenia środowiska i jego wpływu na zdrowie społeczeństwa.

Innowacje społeczne rozumiane są jako działania danej społeczności oparte na nowatorskim wykorzystaniu istniejących zasobów, które służą rozwiązaniu istotnych dla danej społeczności problemów w obszarze społecznym.  Zjawisko to przybiera format procesu składającego się z 6 etapów:

  1. identyfikowanie potrzeb, czyli wskazanie i uznanie jakiegoś problemu, który można rozwiązać za pomocą innowacji społecznej, 
  2. generowanie idei, czyli tworzenie i rozwój pomysłów oraz idei będących odpowiedzią na zidentyfikowane potrzeby,
  3. sprawdzanie innowacji w praktyce, czyli pilotażowe wdrożenie innowacji wraz z wprowadzeniem ewentualnych udoskonaleń,
  4. podtrzymywanie innowacji, czyli rozprzestrzenienie się wdrożeń innowacji, która spełniły oczekiwania,
  5. rozpowszechnienie innowacji, czyli powiększanie zasięgu i wpływu innowacji (np. poprzez licencjonowanie),
  6. wywołanie zmiany systemowej, czyli zaistnienie trwałej zmiany społecznej.
Kategoria hasła:
« Wróć do Słownika