Kompetencje techniczne można podzielić na cztery typy: zyskujące na znaczeniu, przyszłościowe, powracające i ponadczasowe.
| Kompetencje techniczne zyskujące na znaczeniu | montowanie urządzeń technicznych; programowanie; znajomość oprogramowania branżowego. |
| Kompetencje techniczne przyszłościowe | projektowanie rozwiązań integracyjnych w środowisku zrobotyzowanym; projektowanie rozwiązań cyfrowo-technicznych. |
| Kompetencje techniczne powracające | posługiwanie się dokumentacją techniczną; naprawa urządzeń technicznych. |
| Kompetencje techniczne ponadczasowe | umiejętność obsługi podstawowych narzędzi mechanicznych i maszyn; kompetencje cyfrowe (obsługa komputera, korzystanie z Internetu); tworzenie aplikacji internetowych/webowych. |
Warto zwrócić uwagę, że z 10 wymienionych kompetencji technicznych aż 6 jest ściśle powiązanych z cyfryzacją.
Pracownicy produkcyjni coraz rzadziej wykonują prace manualne, skupiając się raczej na sterowaniu maszynami, które zastępują ich w wykonywaniu uciążliwych i powtarzalnych czynności. Na przykład coraz mniejsze staje się zapotrzebowanie na tokarzy i frezerów, którzy wykonują swoje zadania w formie konwencjonalnej, czyli poprzez ręczne przestawianie korb oraz ustawianie szybkości posuwu, prędkości obrotowej, zakresu ruchu itp. Raz zaprogramowane urządzenie typu CNC może wykonywać tę samą czynność przez bardzo długi czas, pracując z taką samą wydajnością przez 24 godziny na dobę, 7 dni w tygodniu, 365 dni w roku, włącznie z automatyczną wymianą narzędzi i przedmiotu obrabianego. Rola operatora sprowadza się w tym przypadku do kontroli poprawności wykonywanych operacji, ewentualnych korekt parametrów oraz przeprowadzania okresowych kontroli stanu maszyny i przeglądów serwisowych.
Osoby zajmujące się opracowywaniem nowych produktów i rozwiązań technicznych oraz optymalizacjami procesów produkcyjnych także dysponują całym szeregiem rozwiązań ułatwiających i przyśpieszających ich pracę. W obecnych czasach często bezzasadne wydaje się tworzenie dokumentacji projektowej przy użyciu ołówka, przyrządów kreślarskich i kartki. Stosowane do tego celu narzędzia CAD, CAM i MES pozwalają na szybsze oraz dokładniejsze tworzenie dokumentacji, przeprowadzanie analiz wytrzymałościowych i cyfrową weryfikację dopasowania elementów bez konieczności wykonywania prototypów fizycznych. Jeśli okaże się, że dany przedmiot jednak wymaga stworzenia fizycznego modelu, chociażby w celach pomiarowych, inżynier nie musi zlecać wykonania tego elementu metodami ubytkowymi, np. klasyczną obróbką skrawaniem. Do prototypowania idealnie nadaje się technologia przyrostowa – druk 3D. W zależności od potrzeb drukarka tego typu może być prostym urządzeniem tworzącym formę przestrzenną przez nanoszenie warstwa po warstwie upłynnionego materiału tworzywowego (filamentu) lub poprzez spiekanie laserowe cząstek proszku tworzywa czy metalu. Może też być urządzeniem wytwarzającym precyzyjne wydruki z fotoutwardzalnych żywic płynnych. Rozwiązania te pozwalają uzyskiwać kształty, które bardzo trudno wykonać lub których wykonanie jest w ogóle niemożliwe przy pomocy technologii tradycyjnych.
Pracownicy księgowości, działów sprzedaży i zakupów, obsługi magazynu oraz marketingu również mogą korzystać z narzędzi cyfrowych w swojej codziennej pracy. Automatyczne generowanie odpowiedzi na zapytania, tworzenie raportów, wprowadzanie zamówień i stanów magazynowych dzięki kodom QR to tylko niektóre z rozwiązań, jakie pomagają zwiększyć wydajność pracy i ułatwiają prowadzenie odnoszącego sukcesy przedsiębiorstwa.
Należy pamiętać, że kompetencje cyfrowe są jedynie rozszerzeniem umiejętności technicznych wymaganych na danym stanowisku – projektant instalacji, który nie zna zasad tworzenia rysunku technicznego, nie poradzi sobie, tworząc skomplikowany element w trójwymiarowej przestrzeni roboczej narzędzia CAD. Księgowy, który nie zna zasad podziału kosztów, źle wprowadzi dane do systemu przedsiębiorstwa, generując błędne dane. Operator maszyny, który nie zna podstaw obróbki skrawaniem, zniszczy poszczególne narzędzia lub nawet całe urządzenie ustawiając parametry procesu wykraczające daleko poza możliwości sprzętu.
Według danych World Economic Forum do 2030 roku przeszkolenia w kierunku cyfryzacji wymagał będzie ponad miliard osób na całym świecie. Dane jednostek pozarządowych wskazują, że w Wielkiej Brytanii 74% pracowników czuje się niekomfortowo pracując z danymi cyfrowymi. Dodatkowo tylko 17% osób w wieku produkcyjnym może zostać zakwalifikowanych jako „cyfrowo piśmienne” (posiadające kompetencje cyfrowe). Jest to mały odsetek, biorąc pod uwagę fakt, że wymagania pracodawców odnośnie umiejętności zarządzania danymi oraz ich akwizycji i obróbki obecnie pojawiają się w 69% ogłoszeń o pracę.
Kolejnym argumentem wysuwanym przez specjalistów, który przemawia za ciągłym szkoleniem i doskonaleniem jest rosnąca długość życia. Okres aktywności zawodowej się wydłuża, co w połączeniu z pracą w wieku emerytalnym oraz coraz większą automatyzacją procesów produkcyjnych wymusza systematyczne podnoszenie kwalifikacji i częstszą niż w poprzednich dekadach całkowitą zmianę zawodu, niejednokrotnie na całkiem inny od poprzedniego. Należy także wspomnieć o trwale postępującej globalizacji, która dodatkowo powoduje zmiany w sposobie myślenia o zawodzie i konieczność nieustannego poszerzania swoich umiejętności.
Biorąc pod uwagę zasięg cyfryzacji całości przedsiębiorstwa, najważniejszym elementem każdej transformacji jest dobre zaplecze sprzętowe. Żaden poziom cyfryzacji produkcji oraz działów wsparcia nie będzie skuteczny i wydajny bez dobrej infrastruktury sieciowej oraz jej odpowiedniej konfiguracji. Przepustowość sieci, zasoby dyskowe oraz standaryzacja komputerów w całej organizacji to często pomijane podstawy tego procesu. Wiedza z zakresu podstaw dobrego zarządzania sieciami, utrzymania serwerów w pełnej sprawności oraz centralizacji działań informatycznych jest newralgiczna w kontekście poprawnego przeprowadzenia procesu transformacji cyfrowej. Zastosowanie dobrych praktyk sieciowych, takich jak tworzenie kopii zapasowych, aktualizacja oprogramowania czy przeprowadzanie cyklicznych skanów bezpieczeństwa, pozwala prowadzić przedsiębiorstwo zdigitalizowane w sposób niezakłócony i wydajny. W branży informatycznej krąży powiedzenie, według którego przedsiębiorstwa dzieli się na te, które już stosują backup danych, i na te, które będą go stosowały. Przedsiębiorca musi mieć świadomość, że dział informatyczny jest zasobem firmy, który nie jest zyskowny lecz kosztowy. Najczęściej pracownicy dobrego działu informatycznego nie są widywani „w terenie”, naprawiając zepsute komputery lub rozwiązując problemy stworzone przez nieświadomych użytkowników, lecz monitorują całość działania przedsiębiorstwa.